زندان یا به فارسی افغانستان حبس خانه مکانی است که اشخاص از نظر فیزیکی، محدود و توقیف و معمولاً از آزادیهای شخصی محروم میشوند. زندانها به طور قراردادی، سازمانهایی هستند که بخشی از نظام قضائی یک کشور محسوب میشوند و به منظور اجرای کیفر حبس، بهعنوان یک مجازات قانونی که به صورت حکم از سوی دادگاه صادر شدهاست، به دلیل ارتکاب جرم بکار میروند.
در بیان عامیانه در خیلی از کشورها، واژه زندان به عنوان یک مترادف برای بازداشتگاه یا به فارسی افغانستاننظارت خانه نیز بکار میرود. در حالی که از نظر قانونی این واژهها به دو نهاد مختلف اختصاص دارند. بازداشتگاهها ویژه نگهداری اشخاصی هستند که در انتظار محاکمهاند یا هنوز احکام به آنها ابلاغ نشدهاست، برای کمتر از یک سال. در صورتی که زندانها میزبان افرادی هستند که دارای محکومیت قطعی میباشند.
واژ
به کسی که در زندان خدمت میکند و وظیفهٔ حفاظت از زندانیان را بر عهده دارد، زندانبان و به کسانی که در زندان محبوس هستند زندانی میگویند. گاهی اوقات واژه زندانبان به تمام افرادی که در زندان یا سازمان زندانها کار میکنند اطلاق میشود. شناخته شدهترین زندان امروزایران، زندان اوین است.
زندانهای بزرگ به بخشهایی تقسیم میشوند که هر بخش، یک بند نام دارد. در زندانهای بزرگ قسمتهایی مانند اندرزگاه، سلول انفرادی، و بهداری نیز وجود دارد.
ه زندان در لغتنامه دهخدا: زندان جایی است که متهمان و محکومان را در آن نگاهدارند. این کلمه در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای حبس پذیرفته شدهاست. در زبان پهلوی «زیندان»، ارمنی «زندن»، اوسِتی «زیندون» ... محبس، جایی که گناهکاران را در آنجا توقیف کنند. بندیخانه. سجن. دوستاخ. دوستاقخانه. بند. حصیر. محبس. سجن. دوستاق. این واژه در فرهنگ عمید به معنای بندیخانه، محبس خانه و قیدخانه، جایی که محکومان و تبهکاران را در آنجا نگهداری میکنند و محبس است.
در قانون به افرادی که در زندان بهعنوان یک مجازات قانونی که به صورت حکم از سوی دادگاه صادر شدهاست، که به دلیل ارتکاب جرم بکار میروند، از نظر فیزیکی محدود و توقیف و معمولاً از آزادیهای شخصی محروم میشوند، زندانی گفته میشود. در قانون ایران عفو و مرخصیها به زندانیهایی تعلق میگیرد که مجدداً به کارهای خلاف روی نمیآورند و میتوانند از مرخصی خود استفاده کنند.[۲] به گفتهٔ معاون منابع انسانی قوه قضاییه(تا ابتدای سال ۱۳۹۵) حدود ۲۰۰۰ هزار زندانی در ایران وجود دارد.[۳]
در ایران بر اساس قانون زندانها مادران مجرم مجازند کودکان و نوجوانان خود را تا۱۴سالگی به همراه خود به زندان ببرد.
طبق رای دیوان عالی کشور بایست برای مجازاتهای با حبس کمتر از ۳ ماه مجازات جایگزین درنظر گرفته شود.[۴]با هر شرایطی مجازات زیر ۳۳ماه باید با مجازات دیگری جایگزین شود که حبس و جرائم غیر عمددیگر نیاز به گذشت شاکی خصوصی وجود نداشته و همه دادگاهها موظف هستند مجازاتی را جایگزین مجازات حبس کنند.[۵]
برچسب : نویسنده : hashmzahi4113 بازدید : 132